Program
Jeśli już od przedszkola będziemy wychowywać nowe pokolenie w duchu tolerancji wyposażając je w jak najwcześniejszy bagaż różnorodnych spotkań z innymi kulturami - najlepiej spotkań osobistych - i znajomość co najmniej jednego języka, nie zapominając o dumie z własnych źródeł kulturowych, to mamy szansę wychować pokolenie świadome swej wartości i jednocześnie otwarte na zmiany sobie współczesnego świata. Czy będzie to pokolenie szczęśliwe? Tego nie wiemy, ale ma szanse być pokoleniem przystosowanym do wielokulturowego świata w jakim przyjdzie mu żyć, a to już chyba wiele..
Obecność w przedszkolu osób spoza własnego kręgu kulturowo - językowego sprawia, że to, co jest dalekie i abstrakcyjne, staje się konkretne i bliskie. Dzieci mają szansę widzieć jakąś rasę, kulturę, religię, poprzez innego, życzliwego im człowieka ponad stereotypami i uprzedzeniami oraz zrozumieć, że tak naprawdę mimo wielu różnic wszyscy jesteśmy do siebie podobni.
W przypadku, gdy kontakt z innymi rasami, religiami, językami, zwyczajami, następuje we wczesnym dzieciństwie, w osobowości dziecka wykształca się większa otwartość, poczucie relatywizmu i co ważne, ciekawość świata i ludzi. Ponadto uwrażliwia na problemy globalne, uświadamia istnienie skrajnie różnych od własnych warunków bytowania innych ludzi, tworząc tym samym bazę dla rozumienia i akceptacji innych ludzi i kultur w przypadku zetknięcia z nimi w przyszłym życiu prywatnym lub zawodowym.
Pokazywanie różnorodności świata musi oczywiście iść w parze ze wzmacnianiem dumy z własnej kultury, co jest konieczne dla budowania tożsamości dziecka i jego poczucia bezpieczeństwa. Stąd pamiętamy o rozkładzie akcentów pomiędzy tolerancją, otwartością i ciekawością świata, a osadzeniem dziecka we własnej kulturze, języku i nauce traktowania ich jako powód do dumy.
